Złota czy magiczna godzina?

Złote Godziny czy może Magiczne Godziny (ang. Magic Hours)?  Moja odpowiedź jest następująca: te kilkadziesiąt minut w okolicach wschodu i zachodu słońca prawie codzienne jest złote, bo właśnie wtedy występuje charakterystyczne światło o bardziej lub mniej złotawym odcieniu. Problemem jest tylko to, jak to zrobić, aby to były godziny magiczne???

W zasadzie wszystko jest wiadome. Złote godziny to wcale nie godziny a minuty i w dodatku ich ilość jest zależna od:

• położenia na kuli ziemskiej - im dalej od równika tym czas na fotografowanie jest dłuższy;
• pory roku - im bliżej lata tym spektakl trwa dłużej i jest bardziej widowiskowy;
• bieżącej pogody - im więcej słońca lub ciekawych chmur na niebie, tym zdjęcie bardziej „wyraziste”.

W naszych położeniu geograficznym najczęściej mamy w najlepszym razie trzy kwadranse z rana i trzy kwadranse wieczorem na to, aby wybrać się w teren i zrobić zdjęcie swojego życia (taki żarcik - jakby ktoś nie chwycił)! Dlaczego ten moment dnia jest taki magiczny? Przede wszystkim ze względu na położenie źródła światła (bardzo nisko nad horyzontem lub tylko jego łuna) oraz ze względu na odmienną temperaturę barwową. Z tych dwóch głównych przyczyn spektakl barw oraz cieni jest zupełnie niesamowity!

Kiedy dokładnie przypada ten czas? Dobry fotograf zawsze wie, kiedy wschodzi i zachodzi słońce oraz księżyc. Są od tego znakomite prognozy pogody i kalendarze księżycowe. Wie także gdzie jest północ, południe, wschód i zachód. Po co? Przede wszystkim dlatego, że plener wybieramy za dnia i musimy wiedzieć skąd będzie świeciło i kiedy. W momencie robienia zdjęć jest już za późno, aby się ustawiać. Wtedy już musisz być gotowy, bo show właśnie sie rozpoczął! Banalne widoki, które codziennie mijamy nagle stają się ciekawe, odmienne - po prosty magiczne! Dla zilustrowania zmian poniżej macie dwa obrazy tego samego terenu: jeden w trakcie „złotej godziny” oraz drugi kilka godzin później... Jest różnica prawda?

Oczywiście najbardziej spektakularnym elementem o tej porze jest słońce i trzeba przyznać, że potrafi na niebie pokazywać istne cuda. Ja muszę przyznać, że staram się mieć ze sobą zawsze jakieś urządzenie do rejestrowania zdjęć, bo są dni, są takie wieczory i ranki, że można czuć się onieśmielonym urodą tych zjawisk...

Problemem pozostaje jednak to, w jaki sposób zarejestrować piękno tego co widzimy??? Ludzkie oko jest doskonałym instrumentem optycznym. Potrafi szybko dopasowywać się do zmiennych warunków, potrafi segregować informacje i określać wagę poszczególnych części widzianego obrazu.  Potrafi również niejako „zoomować” czyli uwypuklać niektóre widziane elementy i zapamiętywać je jako ważne. . A aparat? Również widzi, ale wszystko jednakowo!  Jego sposób postrzegania znacząco różni się od oka ludzkiego. Ileż to razy widzieliśmy coś wyjątkowego, nasze oczy syciły się kolorami, detalami itp, itd.... A po przyjściu do domu i zgraniu zdjęć kadry okazywały się „płaskie” i bez wyrazu?

Problemem obrazu z aparatu jest przede wszystkim jego dwuwymiarowy charakter. Dlatego dużą uwagę przykładaj do kompozycji i tego, co chcesz pokazać. Aparat za Ciebie nie wybierze tego, co ważne ani nie podkreśli tego, co Ty chcesz pokazać! Zdjęcie powinno zawsze zawierać jakiś element, motyw wiodący, który przykuje wzrok. Może nim być samo słońce, mogą być chmury lub inny motyw nie związany bezpośrednio z zachodzącym czy wschodzącym słoneczkiem...

Drugim problemem aparatu jest rozpoznanie temperatury barwowej i ekspozycji. Ponieważ robienie zdjęć o tej porze jest dla większości aparatów dużym wyzwaniem obarczonym sporym ryzykiem pomyłki, zawsze używaj do fotografowania formatu RAW, który zawiera dużo więcej informacji oraz umożliwia większe możliwości w procesie postprodukcji. Jeśli aparat się pomyli - będzie można skorygować przynajmniej część tych błędów.

I na sam koniec jeszcze jedna, istotna uwaga. Złote godziny to nie tylko słońce! To przede wszystkim pretekst to tego, aby pokazywać przyrodę, architekturę, osoby w zupełnie innym świetle! Nie róbcie kolejnego miliona zachodów lub wschodów słońca! Spróbujcie się odwrócić i spojrzeć na świat dokoła a  złota godzina dzięki swoim długim powłóczystym cieniom oraz tajemniczemu klimatowi pokaże Wam świat, którego długo nie będzie mogli zapomnieć! Zresztą pozostaną zdjęcia, do których często będziecie wracać....

A kiedy już skończycie uganiać się za złotą godziną, kiedy wreszcie uda się ją uczynić magiczną - usiądźcie spokojnie, rozstawcie statyw i poczekajcie chwilę, bo właśnie zaczyna się kolejny spektakl - godzina niebieska, ale o tym może innym razem...

Pozdrawiam!

autor zdjęć oraz artykułu: Rafał Schmidt