Nikon D500 - górski test
Boże! Jak ja kocham góry!!! Ale po ostatnich mrozach i wystawaniu wieczorami na mrozie, na górskich wieżach widokowych (przy poprzednich testach) miałem lekko dosyć... Ile ja mam lat, żeby biegać po górach jak gazela? Dobrze, że chociaż „rano” o tej porze roku to prawie południe a i wieczór zapada zaraz po wschodzie. A zatem mam niewiele czasu! W kwestii lat od razu wytłumaczyłem sobie, że licznik zatrzymał się wiele lat temu na liczbie „20” i drgnąć nie chce i to nie jest moja wina, że w moim przypadku starzeje się tylko PESEL a nie ja! Trzeba się tylko nauczyć golić bez lusterka...
Wstałem rano, rozerwałem powieki i słońce mnie przekonało! Spojrzałem na D500 i pomyślałem: to będzie nasz dzień! Zapiąłem Nikkora 16-80, spakowałem aparat i w drogę. Samochód równie młody jak ja zakasłał słabiutko... No nie! Przypomniała mi się opowieść wujka mojej żony, że z samochodem trzeba rozmawiać i skruszony pomyślałem, że zupełnie zapomniałem zagaić... Jak każdą kobietę (moje auto zgodnie z nazwą jest rodzaju żeńskiego) trzeba nieco oswoić, no i trochę kultury - pomyślałem! Pogadaliśmy chwilę, zapewniłem ją o swojej wierności, że piękna, że się nie starzeje... Przekręciłem kluczyk i odpowiedziała od razu! I jak tu nie wierzyć wujkowi???
Kilkadziesiąt minut i jestem w raju. Prognoza wskazywała na popołudniową lekką, niską mgłę, więc zapowiadało się przepięknie. Wszystko wyliczone z mapą - gdzie będzie zachód słońca, gdzie zenit... Rudawy Janowickie będą stanowiły piękną scenerię, na tle której Karkonosze zabłysną jak diadem na głowie królowej. Nie rozczarowałem się!
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 120 mm (ekwiwalent dla FF), iso100, f/5.6
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 57 mm (ekwiwalent dla FF), iso100, f/5.6
Przy tej okazji chciałem zwrócić Waszą uwagę na zdjęcie nagłówkowe i stojące w centrum maszty telefonii komórkowej. Jak pewnie wiecie, jestem z wykształcenia architektem i pół życia spędziłem na kształtowaniu przestrzeni, w tym na terenach podgórskich. Kiedy patrzę na takie widoki to mi żal... Żal straconej szansy, którą mieliśmy nadganiając tzw. Zachód. Żal, że naszego opóźnienia nie wykorzystaliśmy do przeskoczenia od razu na wyższy poziom i ominięcia raf, na które wpadały rozwinięte gospodarki. Czy musieliśmy zaśmiecić nasz krajobraz takim „cudami”. Zdjęcie tego miejsca już nigdy nie będzie „dziewicze”! Zawsze już czysty, górski krajobraz pozostanie „dotknięty” brudną ręką człowieka. Szkoda, że ani rządzące nami elity, uchwalające bezsensowne przepisy, ani ludzie uzgadniający inwestycje, ani inwestorzy nie chcą wejść na nieco wyższy poziom! Czy to znaczy, że jestem przeciwny telefonii komórkowej? Absolutnie nie! Ale poczytajcie sobie jak to się robi na świecie w takich miejscach jak to! Zobaczcie jak może wyglądać wpasowanie takiej inwestycji w krajobraz! 1, 2, 3, 4..... 10. Wdech, wydech, wdech, wydech....
Uspokojony poczłapałem dalej... Na popołudnie planowałem szybkie wejście na Sokolika i rewelacyjną wieżę widokową, z której roztacza się przepiękny widok na Karkonosze na tle sąsiedniej Krzyżnej Góry. Widok porywa, ale spacerowicze wspinający się po oblodzonych szlakach bez raków trochę przerażają... Ale kto bogatemu zabroni???
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 24 mm (ekwiwalent dla FF), iso 200, f/5.6
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 72 mm (ekwiwalent dla FF), iso100, f/5.6
Na sam koniec Krzyżna Góra. Planowany termin ma się pokryć z zachodem słońca. Ostre podejście, wspinanie się po skałach i jest! Co za widoki na lekko zamgloną Kotlinę Jeleniogórską!
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 24 mm (ekwiwalent dla FF), iso 200, f/5.6
Nikon D500 + Nikkor 16-80/2.8-4, ogniskowa 24 mm (ekwiwalent dla FF), iso 200, f/5.6
No dobra! Ale to miał być test aparatu! I tu przechodzimy do sedna sprawy. Otóż nie bardzo jest co pisać, bo w tym aparacie wszystko od razu jest tam gdzie się tego spodziewałem, maszyna robi wszystko to, co chciałem i tak jak chciałem... Ma jedną zasadniczą wadę, która czasem może być zaletą - gabaryty!!! Aparat jak na matrycę APS-C jest duży, może nawet bardzo duży. W trakcie tej wyprawy to była poważna wada. Dlaczego? Bo jednocześnie miałem ze sobą bezlusterkowca, który również w sobie krył APS-C i niosłem go w kieszeni kurtki. Niestety D500 musiałem powiesić na szyi, co nie ułatwiało wędrówki, ale za to ułatwiało zawieranie znajomości!!! Większość osób w mojej obecności wstydliwie chowało swoje aparaty, kilka zagadywało mnie o fotografii a od kilku usłyszałem, że trochę wstyd robić zdjęcia obok taaaaakiego zawodowca. Niestety żadna z tych osób nie widziała moich prac, ale wszystkie uznały mnie za zawodowca patrząc na mój aparat... Być może właśnie w tym tkwi siła tego modelu??? Oczywiście żart, ale odrobina prawdy pewnie w tym jest!
No dobra! Parę konkretów! Po pierwsze - prawdziwy wizjer optyczny. Wielki, jasny i genialny! Znakomita robota! Po drugie - ergonomia. Jak już mówiłem aparat jest duży i ciężki, ale również znakomicie wyważony, z dobrze dopasowanym gripem i typową dla Nikona „guzikologią”. Z obiektywem 16-80 pasuje znakomicie! A zdjęcia? No cóż - oceńcie sami!
Dla uczciwości należy oczywiście dodać, że nie są to zdjęcia testowe, gdyż podlegały obróbce w programie graficznym. Nie była to zbyt wielka ingerencja w pliki, ale jednak była...
Oczywiście to nie koniec testów!
Pozdrawiam! Miłego weekendu i całego tygodnia!
autor: RaSch
